วิธีการทำความร้อนของเครื่องทำความร้อนไฟฟ้า

เครื่องทำความร้อนไฟฟ้าเป็นอุปกรณ์ทำความร้อนไฟฟ้ายอดนิยมระดับสากลใช้สำหรับการทำความร้อน การเก็บรักษาความร้อน และการทำความร้อนของของเหลวและก๊าซที่ไหลเมื่อตัวกลางทำความร้อนผ่านห้องทำความร้อนของเครื่องทำความร้อนไฟฟ้าภายใต้การกระทำของความดัน หลักการของอุณหพลศาสตร์ของของไหลจะถูกใช้เพื่อขจัดความร้อนขนาดใหญ่ที่เกิดจากองค์ประกอบความร้อนไฟฟ้าอย่างสม่ำเสมอ เพื่อให้อุณหภูมิของตัวกลางที่ให้ความร้อนสามารถตอบสนองได้ ข้อกำหนดทางเทคโนโลยีของผู้ใช้

ความต้านทานความร้อน

ใช้เอฟเฟ็กต์จูลของกระแสไฟฟ้าเพื่อแปลงพลังงานไฟฟ้าเป็นพลังงานความร้อนเพื่อให้วัตถุร้อนมักจะแบ่งออกเป็นการให้ความร้อนแบบต้านทานโดยตรงและการให้ความร้อนแบบต้านทานทางอ้อมแรงดันไฟฟ้าของแหล่งจ่ายไฟแบบแรกจะถูกนำไปใช้กับวัตถุที่ต้องการให้ความร้อนโดยตรง และเมื่อมีกระแสไหล วัตถุที่จะให้ความร้อน (เช่น เตารีดทำความร้อนไฟฟ้า) จะร้อนขึ้นวัตถุที่สามารถให้ความร้อนด้วยความต้านทานโดยตรงต้องเป็นตัวนำที่มีความต้านทานสูงเนื่องจากความร้อนถูกสร้างขึ้นจากวัตถุที่ให้ความร้อน ความร้อนนั้นจึงเป็นของการทำความร้อนภายใน และประสิทธิภาพเชิงความร้อนจึงสูงมากการให้ความร้อนด้วยความต้านทานทางอ้อมต้องใช้วัสดุโลหะผสมพิเศษหรือวัสดุที่ไม่ใช่โลหะเพื่อสร้างองค์ประกอบความร้อน ซึ่งสร้างพลังงานความร้อนและส่งผ่านไปยังวัตถุที่ให้ความร้อนผ่านการแผ่รังสี การพาความร้อน และการนำไฟฟ้าเนื่องจากวัตถุที่จะให้ความร้อนและองค์ประกอบความร้อนแบ่งออกเป็นสองส่วน ประเภทของวัตถุที่จะให้ความร้อนโดยทั่วไปจึงไม่ถูกจำกัด และการดำเนินการก็ง่าย
วัสดุที่ใช้สำหรับองค์ประกอบความร้อนของการทำความร้อนด้วยความต้านทานทางอ้อมโดยทั่วไปจะต้องมีความต้านทานสูง ค่าสัมประสิทธิ์อุณหภูมิของความต้านทานเล็กน้อย การเสียรูปเล็กน้อยที่อุณหภูมิสูง และไม่เปราะง่ายที่ใช้กันทั่วไปคือวัสดุโลหะ เช่น โลหะผสมเหล็ก-อลูมิเนียม โลหะผสมนิกเกิล-โครเมียม และวัสดุที่ไม่ใช่โลหะ เช่น ซิลิกอนคาร์ไบด์และโมลิบดีนัมไดซิลิไซด์อุณหภูมิในการทำงานขององค์ประกอบความร้อนโลหะสามารถเข้าถึง 1,000 ~ 1500 ℃ ตามประเภทของวัสดุอุณหภูมิในการทำงานขององค์ประกอบความร้อนที่ไม่ใช่โลหะสามารถเข้าถึง 1500 ~ 1700 ℃หลังติดตั้งง่ายและสามารถแทนที่ด้วยเตาร้อนได้ แต่ต้องใช้ตัวควบคุมแรงดันไฟฟ้าเมื่อทำงานและอายุการใช้งานสั้นกว่าองค์ประกอบความร้อนโลหะผสมโดยทั่วไปจะใช้ในเตาเผาที่มีอุณหภูมิสูง สถานที่ซึ่งมีอุณหภูมิสูงกว่าอุณหภูมิการทำงานที่อนุญาตขององค์ประกอบความร้อนโลหะและในโอกาสพิเศษบางอย่าง

เครื่องทำความร้อนแบบเหนี่ยวนำ

ตัวตัวนำเองได้รับความร้อนจากผลกระทบทางความร้อนที่เกิดจากกระแสเหนี่ยวนำ (กระแสไหลวน) ที่สร้างโดยตัวนำในสนามแม่เหล็กไฟฟ้าสลับตามข้อกำหนดกระบวนการทำความร้อนที่แตกต่างกัน ความถี่ของแหล่งจ่ายไฟ AC ที่ใช้ในการทำความร้อนแบบเหนี่ยวนำประกอบด้วยความถี่กำลัง (50-60 Hz) ความถี่กลาง (60-10,000 Hz) และความถี่สูง (สูงกว่า 10,000 Hz)แหล่งจ่ายไฟความถี่พลังงานเป็นแหล่งจ่ายไฟ AC ที่ใช้กันทั่วไปในอุตสาหกรรม และความถี่พลังงานส่วนใหญ่ในโลกคือ 50 Hzแรงดันไฟฟ้าที่ใช้กับอุปกรณ์เหนี่ยวนำโดยแหล่งจ่ายไฟความถี่ไฟฟ้าสำหรับการทำความร้อนแบบเหนี่ยวนำต้องสามารถปรับได้ตามกำลังของอุปกรณ์ทำความร้อนและความจุของเครือข่ายแหล่งจ่ายไฟสามารถใช้แหล่งจ่ายไฟแรงดันสูง (6-10 kV) เพื่อจ่ายพลังงานผ่านหม้อแปลงไฟฟ้าอุปกรณ์ทำความร้อนสามารถเชื่อมต่อโดยตรงกับโครงข่ายไฟฟ้าแรงดันต่ำ 380 โวลต์
แหล่งจ่ายไฟความถี่กลางใช้ชุดเครื่องกำเนิดความถี่กลางมาเป็นเวลานานประกอบด้วยเครื่องกำเนิดความถี่กลางและมอเตอร์แบบอะซิงโครนัสขับเคลื่อนกำลังขับของหน่วยดังกล่าวโดยทั่วไปจะอยู่ในช่วง 50 ถึง 1,000 กิโลวัตต์ด้วยการพัฒนาเทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์กำลัง มีการใช้แหล่งจ่ายไฟความถี่กลางอินเวอร์เตอร์ไทริสเตอร์แหล่งจ่ายไฟความถี่กลางนี้ใช้ไทริสเตอร์ในการแปลงความถี่พลังงานไฟฟ้ากระแสสลับเป็นไฟฟ้ากระแสตรงก่อน จากนั้นจึงแปลงไฟฟ้ากระแสตรงเป็นไฟฟ้ากระแสสลับตามความถี่ที่ต้องการเนื่องจากอุปกรณ์แปลงความถี่นี้มีขนาดเล็ก น้ำหนักเบา ไม่มีเสียงรบกวน การทำงานที่เชื่อถือได้ ฯลฯ จึงค่อยๆ เปลี่ยนชุดเครื่องกำเนิดความถี่กลาง
แหล่งจ่ายไฟความถี่สูงมักจะใช้หม้อแปลงไฟฟ้าเพื่อยกระดับแรงดันไฟฟ้า 3 เฟส 380 โวลต์ให้เป็นแรงดันไฟฟ้าสูงประมาณ 20,000 โวลต์ แล้วใช้ไทริสเตอร์หรือซิลิคอนเรกติไฟเออร์แรงดันสูงเพื่อแก้ไขความถี่กำลังไฟฟ้ากระแสสลับเป็นไฟฟ้ากระแสตรง จากนั้นใช้หลอดออสซิลเลเตอร์อิเล็กทรอนิกส์เพื่อแก้ไขความถี่กำลังกระแสตรงจะถูกแปลงเป็นกระแสสลับไฟฟ้าแรงสูงความถี่สูงกำลังขับของอุปกรณ์จ่ายไฟความถี่สูงมีตั้งแต่สิบกิโลวัตต์ถึงหลายร้อยกิโลวัตต์
วัตถุที่ได้รับความร้อนจากการเหนี่ยวนำจะต้องเป็นตัวนำเมื่อกระแสสลับความถี่สูงผ่านตัวนำ ตัวนำจะมีผลกระทบต่อผิวหนัง นั่นคือ ความหนาแน่นกระแสบนพื้นผิวของตัวนำมีขนาดใหญ่ และความหนาแน่นกระแสในศูนย์กลางของตัวนำมีขนาดเล็ก
การทำความร้อนแบบเหนี่ยวนำสามารถให้ความร้อนแก่วัตถุโดยรวมและชั้นผิวได้สม่ำเสมอมันสามารถหลอมโลหะได้ในความถี่สูง เปลี่ยนรูปร่างของคอยล์ทำความร้อน (หรือที่เรียกว่าตัวเหนี่ยวนำ) และยังสามารถให้ความร้อนเฉพาะที่ได้ตามต้องการ

เครื่องทำความร้อนแบบอาร์ค

ใช้อุณหภูมิสูงที่เกิดจากส่วนโค้งเพื่อให้ความร้อนแก่วัตถุส่วนโค้งคือปรากฏการณ์การปล่อยก๊าซระหว่างอิเล็กโทรดทั้งสองแรงดันไฟฟ้าของส่วนโค้งไม่สูงแต่กระแสมีขนาดใหญ่มากและกระแสไฟฟ้าที่แรงของมันถูกรักษาไว้โดยไอออนจำนวนมากที่ระเหยบนอิเล็กโทรด ดังนั้นส่วนโค้งจึงได้รับผลกระทบจากสนามแม่เหล็กโดยรอบได้ง่ายเมื่ออาร์คเกิดขึ้นระหว่างอิเล็กโทรด อุณหภูมิของคอลัมน์อาร์คจะสูงถึง 3,000-6,000K ซึ่งเหมาะสำหรับการถลุงโลหะที่อุณหภูมิสูง
การทำความร้อนส่วนโค้งมีสองประเภท คือ การทำความร้อนส่วนโค้งโดยตรงและโดยอ้อมกระแสอาร์คของการทำความร้อนแบบอาร์คโดยตรงจะไหลผ่านวัตถุที่ต้องการให้ความร้อนโดยตรง และวัตถุที่จะให้ความร้อนจะต้องเป็นอิเล็กโทรดหรือตัวกลางของส่วนโค้งกระแสอาร์กของการให้ความร้อนส่วนโค้งทางอ้อมไม่ผ่านวัตถุที่ถูกให้ความร้อน และส่วนใหญ่จะถูกให้ความร้อนด้วยความร้อนที่แผ่ออกมาจากส่วนโค้งลักษณะของการทำความร้อนด้วยอาร์คคือ: อุณหภูมิอาร์กสูงและพลังงานเข้มข้นอย่างไรก็ตาม สัญญาณรบกวนของส่วนโค้งมีขนาดใหญ่ และคุณลักษณะของโวลต์-แอมแปร์เป็นลักษณะความต้านทานเชิงลบ (ลักษณะการตก)เพื่อรักษาเสถียรภาพของส่วนโค้งเมื่อส่วนโค้งถูกให้ความร้อน ค่าทันทีของแรงดันไฟฟ้าวงจรจะมากกว่าค่าแรงดันไฟฟ้าเริ่มต้นส่วนโค้งเมื่อกระแสไฟฟ้าส่วนโค้งข้ามศูนย์ทันที และเพื่อจำกัดกระแสลัดวงจร ตัวต้านทานของค่าหนึ่งจะต้องเชื่อมต่อแบบอนุกรมในวงจรไฟฟ้า

การทำความร้อนด้วยลำแสงอิเล็กตรอน

พื้นผิวของวัตถุได้รับความร้อนโดยการระดมยิงใส่พื้นผิวของวัตถุด้วยอิเล็กตรอนที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงภายใต้การกระทำของสนามไฟฟ้าส่วนประกอบหลักในการให้ความร้อนด้วยลำอิเล็กตรอนคือเครื่องกำเนิดลำแสงอิเล็กตรอนหรือที่เรียกว่าปืนอิเล็กตรอนปืนอิเล็กตรอนส่วนใหญ่ประกอบด้วยแคโทด คอนเดนเซอร์ แอโนด เลนส์แม่เหล็กไฟฟ้า และขดลวดโก่งตัวขั้วบวกต่อสายดิน แคโทดเชื่อมต่อกับตำแหน่งสูงที่เป็นลบ ลำแสงโฟกัสมักจะมีศักย์เท่ากับแคโทด และสนามไฟฟ้าเร่งจะเกิดขึ้นระหว่างแคโทดและขั้วบวกอิเล็กตรอนที่ปล่อยออกมาจากแคโทดจะถูกเร่งด้วยความเร็วสูงมากภายใต้การกระทำของสนามไฟฟ้าเร่งซึ่งโฟกัสโดยเลนส์แม่เหล็กไฟฟ้าแล้วควบคุมโดยขดลวดโก่งตัวเพื่อให้ลำอิเล็กตรอนพุ่งตรงไปยังวัตถุที่ให้ความร้อนในบางจุด ทิศทาง.
ข้อดีของการทำความร้อนด้วยลำอิเล็กตรอนคือ: (1) ด้วยการควบคุมค่าปัจจุบัน เช่น ของลำอิเล็กตรอน ทำให้พลังงานความร้อนสามารถเปลี่ยนแปลงได้ง่ายและรวดเร็ว(2) สามารถเปลี่ยนส่วนที่ให้ความร้อนได้อย่างอิสระหรือสามารถปรับพื้นที่ของชิ้นส่วนที่ถูกโจมตีด้วยลำแสงอิเล็กตรอนได้อย่างอิสระโดยใช้เลนส์แม่เหล็กไฟฟ้าเพิ่มความหนาแน่นของพลังงานเพื่อให้วัสดุที่จุดที่ถูกทิ้งระเบิดระเหยไปทันที

เครื่องทำความร้อนอินฟราเรด

การใช้รังสีอินฟราเรดเพื่อแผ่วัตถุ หลังจากที่วัตถุดูดซับรังสีอินฟราเรด มันจะแปลงพลังงานการแผ่รังสีเป็นพลังงานความร้อนและถูกให้ความร้อน
อินฟราเรดเป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าในสเปกตรัมแสงอาทิตย์ นอกปลายสีแดงของแสงที่ตามองเห็น มันเป็นพลังงานรังสีที่มองไม่เห็นในสเปกตรัมแม่เหล็กไฟฟ้า ช่วงความยาวคลื่นของรังสีอินฟราเรดอยู่ระหว่าง 0.75 ถึง 1,000 ไมครอน และช่วงความถี่อยู่ระหว่าง 3 × 10 ถึง 4 × 10 Hzในการใช้งานทางอุตสาหกรรม สเปกตรัมอินฟราเรดมักถูกแบ่งออกเป็นหลายแถบ: 0.75-3.0 ไมครอนเป็นบริเวณที่มีอินฟราเรดใกล้3.0-6.0 ไมครอนเป็นบริเวณอินฟราเรดกลาง6.0-15.0 ไมครอนเป็นบริเวณที่มีอินฟราเรดไกล15.0-1,000 ไมครอน เป็นพื้นที่ที่มีรังสีอินฟราเรดไกลมากวัตถุต่างๆ มีความสามารถที่แตกต่างกันในการดูดซับรังสีอินฟราเรด และแม้แต่วัตถุเดียวกันก็มีความสามารถที่แตกต่างกันในการดูดซับรังสีอินฟราเรดที่มีความยาวคลื่นต่างกันดังนั้นในการใช้ความร้อนแบบอินฟราเรด จะต้องเลือกแหล่งกำเนิดรังสีอินฟราเรดที่เหมาะสมตามประเภทของวัตถุที่ให้ความร้อน เพื่อให้พลังงานรังสีมีความเข้มข้นในช่วงความยาวคลื่นการดูดกลืนของวัตถุที่ให้ความร้อน เพื่อให้ได้ความร้อนที่ดี ผล.
จริงๆ แล้วการทำความร้อนแบบอินฟราเรดด้วยไฟฟ้าเป็นรูปแบบพิเศษของการทำความร้อนแบบต้านทาน กล่าวคือ แหล่งกำเนิดรังสีที่ทำจากวัสดุ เช่น ทังสเตน เหล็ก-นิกเกิล หรือโลหะผสมนิกเกิล-โครเมียม เป็นหม้อน้ำเมื่อได้รับพลังงาน มันจะสร้างการแผ่รังสีความร้อนเนื่องจากความต้านทานความร้อนแหล่งกำเนิดรังสีความร้อนอินฟราเรดไฟฟ้าที่ใช้กันทั่วไป ได้แก่ ประเภทหลอดไฟ (ประเภทการสะท้อน) ประเภทท่อ (ประเภทท่อควอทซ์) และประเภทแผ่น (ประเภทระนาบ)ประเภทหลอดไฟคือหลอดอินฟราเรดที่มีไส้หลอดทังสเตนเป็นหม้อน้ำ และไส้หลอดทังสเตนถูกผนึกไว้ในเปลือกแก้วที่เต็มไปด้วยก๊าซเฉื่อย เช่นเดียวกับหลอดไฟธรรมดาหลังจากเติมพลังงานหม้อน้ำจะเกิดความร้อน (อุณหภูมิต่ำกว่าหลอดไฟทั่วไป) จึงปล่อยรังสีอินฟราเรดจำนวนมากโดยมีความยาวคลื่นประมาณ 1.2 ไมครอนหากชั้นสะท้อนแสงถูกเคลือบบนผนังด้านในของเปลือกแก้ว รังสีอินฟราเรดสามารถเข้มข้นและแผ่กระจายไปในทิศทางเดียวได้ ดังนั้นแหล่งกำเนิดรังสีอินฟราเรดประเภทหลอดไฟจึงเรียกว่าหม้อน้ำอินฟราเรดสะท้อนแสงหลอดของแหล่งกำเนิดรังสีอินฟราเรดชนิดหลอดทำจากแก้วควอทซ์ที่มีลวดทังสเตนอยู่ตรงกลาง ดังนั้นจึงเรียกว่าหม้อน้ำอินฟราเรดชนิดหลอดควอทซ์ความยาวคลื่นของแสงอินฟราเรดที่ปล่อยออกมาตามประเภทของหลอดไฟและประเภทของหลอดอยู่ในช่วง 0.7 ถึง 3 ไมครอน และอุณหภูมิในการทำงานค่อนข้างต่ำพื้นผิวการแผ่รังสีของแหล่งกำเนิดรังสีอินฟราเรดชนิดแผ่นเป็นพื้นผิวเรียบซึ่งประกอบด้วยแผ่นต้านทานแบบเรียบด้านหน้าของแผ่นต้านทานเคลือบด้วยวัสดุที่มีค่าสัมประสิทธิ์การสะท้อนสูง และด้านหลังเคลือบด้วยวัสดุที่มีค่าสัมประสิทธิ์การสะท้อนต่ำ ดังนั้นพลังงานความร้อนส่วนใหญ่จึงแผ่ออกจากด้านหน้าอุณหภูมิในการทำงานของประเภทแผ่นสามารถเข้าถึงได้มากกว่า 1,000 ℃ และสามารถใช้ในการหลอมวัสดุเหล็กและการเชื่อมท่อและภาชนะที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางขนาดใหญ่
เนื่องจากรังสีอินฟราเรดมีความสามารถในการทะลุทะลวงได้ดี พวกมันจึงถูกวัตถุดูดซับได้ง่าย และเมื่อวัตถุถูกดูดกลืนแล้ว พวกมันก็จะถูกแปลงเป็นพลังงานความร้อนทันทีการสูญเสียพลังงานก่อนและหลังการให้ความร้อนด้วยอินฟราเรดมีน้อย อุณหภูมิควบคุมได้ง่าย และคุณภาพความร้อนอยู่ในระดับสูงดังนั้นการประยุกต์ใช้การให้ความร้อนด้วยอินฟราเรดจึงมีการพัฒนาอย่างรวดเร็ว

เครื่องทำความร้อนปานกลาง

วัสดุฉนวนถูกให้ความร้อนด้วยสนามไฟฟ้าความถี่สูงวัตถุทำความร้อนหลักคืออิเล็กทริกเมื่อวางอิเล็กทริกในสนามไฟฟ้ากระแสสลับ มันจะถูกโพลาไรซ์ซ้ำๆ (ภายใต้การกระทำของสนามไฟฟ้า พื้นผิวหรือภายในของอิเล็กทริกจะมีประจุเท่ากันและตรงกันข้าม) จึงแปลงพลังงานไฟฟ้าในสนามไฟฟ้าเป็น พลังงานความร้อน.
ความถี่ของสนามไฟฟ้าที่ใช้สำหรับให้ความร้อนอิเล็กทริกนั้นสูงมากในแถบสื่อ คลื่นสั้น และคลื่นสั้นพิเศษ ความถี่อยู่ระหว่างหลายร้อยกิโลเฮิรตซ์ถึง 300 MHz ซึ่งเรียกว่าการให้ความร้อนปานกลางความถี่สูงหากสูงกว่า 300 MHz และไปถึงย่านความถี่ไมโครเวฟ เรียกว่า การให้ความร้อนปานกลางด้วยไมโครเวฟโดยปกติแล้วการให้ความร้อนด้วยอิเล็กทริกความถี่สูงจะดำเนินการในสนามไฟฟ้าระหว่างแผ่นขั้วทั้งสองในขณะที่การให้ความร้อนด้วยอิเล็กทริกด้วยไมโครเวฟจะดำเนินการในท่อนำคลื่น ช่องเรโซแนนซ์ หรือภายใต้การฉายรังสีของสนามรังสีของเสาอากาศไมโครเวฟ
เมื่อไดอิเล็กทริกถูกให้ความร้อนในสนามไฟฟ้าความถี่สูง พลังงานไฟฟ้าที่ดูดซับต่อหน่วยปริมาตรคือ P=0.566fEεrtgδ×10 (W/cm)
หากแสดงเป็นความร้อนจะได้ดังนี้:
H=1.33fEεrtgδ×10 (แคลอรี่/วินาที·ซม.)
โดยที่ f คือความถี่ของสนามไฟฟ้าความถี่สูง εr คือความยินยอมสัมพัทธ์ของอิเล็กทริก δ คือมุมการสูญเสียอิเล็กทริก และ E คือความแรงของสนามไฟฟ้าจะเห็นได้จากสูตรว่าพลังงานไฟฟ้าที่ถูกดูดกลืนโดยอิเล็กทริกจากสนามไฟฟ้าความถี่สูงจะเป็นสัดส่วนกับกำลังสองของความแรงของสนามไฟฟ้า E, ความถี่ f ของสนามไฟฟ้า และมุมสูญเสีย δ ของอิเล็กทริก .E และ f ถูกกำหนดโดยสนามไฟฟ้าที่ใช้ ในขณะที่ εr ขึ้นอยู่กับคุณสมบัติของอิเล็กทริกเองดังนั้นวัตถุที่ให้ความร้อนปานกลางจึงส่วนใหญ่เป็นสารที่มีการสูญเสียปานกลางมาก
ในการทำความร้อนด้วยอิเล็กทริก เนื่องจากความร้อนถูกสร้างขึ้นภายในอิเล็กทริก (วัตถุที่จะให้ความร้อน) ความเร็วการทำความร้อนจะรวดเร็ว ประสิทธิภาพเชิงความร้อนสูง และการทำความร้อนจะสม่ำเสมอเมื่อเทียบกับการทำความร้อนภายนอกอื่น ๆ
การทำความร้อนจากสื่อสามารถใช้ในอุตสาหกรรมเพื่อให้ความร้อนแก่เจลความร้อน เมล็ดพืชแห้ง กระดาษ ไม้ และวัสดุเส้นใยอื่นๆนอกจากนี้ยังสามารถอุ่นพลาสติกก่อนการขึ้นรูป ตลอดจนการวัลคาไนซ์ยางและการติดกาวไม้ พลาสติก ฯลฯ ด้วยการเลือกความถี่สนามไฟฟ้าและอุปกรณ์ที่เหมาะสม ทำให้สามารถให้ความร้อนเฉพาะกาวเมื่อให้ความร้อนกับไม้อัด โดยไม่ส่งผลกระทบต่อตัวไม้อัดเอง .สำหรับวัสดุที่เป็นเนื้อเดียวกัน สามารถใช้ความร้อนจำนวนมากได้

Jiangsu Weineng Electric Co., Ltd เป็นผู้ผลิตเครื่องทำความร้อนไฟฟ้าอุตสาหกรรมประเภทต่างๆ ทุกอย่างได้รับการปรับแต่งในโรงงานของเรา คุณช่วยกรุณาแบ่งปันความต้องการโดยละเอียดของคุณ จากนั้นเราจะตรวจสอบรายละเอียดและออกแบบให้กับคุณ

ติดต่อ: ลอเรน่า
Email: inter-market@wnheater.com
มือถือ: 0086 153 6641 6606 (ไอดี Wechat/Whatsapp)